Skrzyp polny - na co pomaga, kiedy zbierać, jak przygotować?
Skrzyp to niepozorna roślina rosnąca na polach i łąkach. Wykorzystywany jest w celach leczniczych, głównie w celu wspomagania pracy układu moczowego, a także wzmocnienia skóry, włosów i paznokci. Najczęściej przygotowywany jest napar ze skrzypu, ponadto przygotować można okłady czy ocet.
Właściwości skrzypu polnego
Skrzyp to roślina wyróżniająca się wysoką zawartością licznych związków aktywnych. Jednym z nich jest krzemionka i inne związki krzemu. Ponadto roślina ta zawiera inne substancje o korzystnym wpływie na zdrowie, w tym:
- alkaloidy
- saponiny
- flawonoidy
- kwasy organiczne
- witamina C
- potas, wapń, mangan, kobalt, fosfor, siarka
- białko
Jedną z najlepiej poznanych właściwości leczniczych skrzypu jest jego korzystny wpływ na układ moczowy. Roślina ta działa moczopędnie, a dzięki właściwościom diuretycznym znajduje zastosowanie w przebiegu infekcji dróg moczowych oraz kamicy.
Skrzyp wykazuje właściwości przeciwzapalne, gdyż może hamować syntezę cytokin prozapalnych. Poza łagodzeniem stanów zapalnych dróg moczowych skrzyp może znaleźć zastosowanie w przebiegu zapalenia dziąseł (jako płukanka).
Skrzyp stanowi bogate źródło krzemu, zatem wpływa w bardzo korzystny sposób na wygląd skóry, włosów i paznokci. Ponadto krzem odpowiada za wzmocnienie i uelastycznienie struktur łącznotkankowych, w tym naczyń krwionośnych. Kolejną korzyścią wynikającą ze spożywania skrzypu jest ograniczenie demineralizacji kości. Ponadto skrzyp przyspiesza gojenie się ran.
Skrzyp może usprawniać procesy krzepnięcia krwi, zatem doskonale sprawdza się w przebiegu obfitych krwawień miesięcznych. Ponadto może łagodzić krwawienie w przebiegu choroby wrzodowej żołądka.
W badaniach in vitro wykazano, że ekstrakt ze skrzypu może hamować namnażanie komórek nowotworowych. Z kolei testy na zwierzętach wskazują na właściwości hipoglikemizujące skrzypu. Okazuje się, że ta roślina może redukować poziom glukozy we krwi.
Skrzyp polny — czas zbiorów i suszenie
Skrzyp można zbierać w okresie od czerwca do września. Dobrze jest jednak zawęzić czas zbiorów do okresu od połowy lipca do końca sierpnia — wówczas roślina wyróżnia się największą zawartością cennej krzemionki.
Wykorzystywane są całe pędy, ścinane 10-15 cm nad ziemią. Suszenie powinno odbywać się w zacienionym, suchym miejscu, w temperaturze 35-40 stopni.
Najciekawsze receptury ze skrzypem
Najczęściej skrzyp spożywany jest w postaci naparu. W celu jego przygotowania wystarczy zalać łyżkę suszonego ziela szklanką wrzącej wody i zaparzać pod przykryciem przez kwadrans. Potem wystarczy przecedzić napar. Można go pić trzy razy dziennie.
Napar ze skrzypu może być wykorzystany jako płukanka jamy ustnej, a także do przygotowania okładów na trudno gojące się rany.
Dla silniejszego działania można przygotować odwar ze skrzypu. Pięć łyżek ziela należy zalać litrem wody i gotować na wolnym ogniu przez 30 minut. Po przestudzeniu i przecedzeniu odwaru wystarczy nasączyć nim jałową gazę i przyłożyć na ranę. Opatrunek należy zmieniać 3-4 razy dziennie.
Odwar z ziela skrzypu można wykorzystać ponadto jako tonik do pielęgnacji cery naczynkowej, a także płukankę wzmacniającą włosy.
Ze skrzypu polnego można przygotować leczniczy sok, który doskonale uzupełnia poziom krzemu w organizmie.
| Składniki: |
| 4 duże garście świeżego ziela skrzypu |
| 3 litry wody |
| 2 szklanki miodu |
| 8-10 łyżek octu jabłkowego |
Przygotowanie:
|
Skrzyp polny — przeciwwskazania
Picie naparu ze skrzypu polnego odradzane jest kobietom w ciąży i karmiącym piersią. Ponieważ roślina zawiera tzw. antywitaminę B1, spożywanie skrzypu jest niewskazane w przypadku awitaminozy B1. Przy dłuższym piciu naparów warto pamiętać o konieczności suplementowania wspomnianej witaminy.
Ponadto dłuższe picie naparów o działaniu diuretycznym może prowadzić do nasilonej utraty potasu z organizmu, zatem warto zadbać o badanie poziomu potasu we krwi.
Pobierz darmowego e-booka o diecie śródziemnomorskiej:
Komentarze0Dodaj komentarz