Ashwagandha - indyjski skarb na stres i zmęczenie
Ashwagandha, czyli witania ospała to roślina o egzotycznie brzmiącej nazwie, rosnąca przede wszystkim w Indiach i Chinach. Należy do rodziny psiankowatych, zatem jest bliską krewną ziemniaków, papryki czy pomidora.
Sława Aswhagandhy rośnie z roku na rok, a wszystko za sprawa jej unikatowych właściwości. Jako adaptogen ułatwia ona adaptację do wymagających, stresujących warunków, których doświadcza dziś praktycznie każdy.
O tego typu roślinach zrobiło się w ostatnich latach naprawdę głośno. Czym zatem są adaptogeny? Zgodnie z definicją, do adaptogenów zaliczamy substancje spełniające następujące warunki:
- naturalne pochodzenie
- brak negatywnego wpływu na organizm
- działanie normalizujące (bez nadmiernego pobudzenia czy przytłumienia)
- działanie na poziomie komórkowym oraz narządowym
Do adaptogenów — poza Ashwagandhą — zaliczamy także inne rośliny, w tym Maca, różeniec górski czy cytryniec chiński. Działanie tego typu roślin sprowadza się do nieswoistego zwiększenia odporności na stresory fizyczne, chemiczne i biologiczne.
Jako adaptogen witania ospała normalizuje procesy fizjologiczne, wpływając na funkcjonowanie układu nerwowego i hormonalnego. Przekłada się to na poprawę wydolności fizycznej i umysłowej oraz lepsze samopoczucie psychiczne.
Witania ospała zawiera liczne związki aktywne, w tym flawonoidy, alkaloidy i laktony steroidowe. Za jedne z najważniejszych uznawane są witanolidy, dlatego suplementy z Ashwagandhą powinny być standaryzowane na zawartość tych związków.
Jedną z najlepiej poznanych właściwości Ashwagandhy jest jej działanie antystresowe i przeciwlękowe. Adaptogen ten — jak wykazano w badaniach na zwierzętach — obniża poziom markera stresu tribuliny. Ponadto suplementowanie ekstraktu z korzenia tej rośliny przyczynia się do zmniejszenia poziomu kortyzolu, czyli hormonu stresu.
Oznacza to, że witania ospała poprawia wytrzymałość organizmu na stres i obciążenie psychiczne. Wpływ rośliny na układ nerwowy przekłada się na poprawę pamięci i koncentracji oraz funkcji poznawczych.
Ashawgandzie przypisywane są właściwości neuroprotekcyjne. Oznacza to, że roślina ta wykazuje działanie ochronne względem komórek nerwowych. Pojawia się zatem oczywiste pytanie o możliwość zastosowania witanii ospałej w profilaktyce czy leczeniu takich chorób neurodegeneracyjnych jak choroba Alzheimera oraz Parkinsona.
Jak dotąd przeprowadzono bardzo obiecujące testy na zwierzętach. Wykazano m.in., że suplementacja Ashwagandhy osłabia negatywny wpływ beta-amyloidu na mózg, a także reguluje poziom GABA.
Wspomina się także o potencjale przeciwlękowym i przeciwdepresyjnym Ashwagandhy.
Po korzeń witanii ospałej mogą sięgać sportowcy, gdyż adaptogen ten redukuje zmęczenie, zwiększa siłę mięśniową oraz wspomaga regenerację. Ponadto wykazuje pożądany wpływ na wydolność krążeniowo-oddechową.
Ashwagandhę można przyjmować w postaci suplementów diety, a także naparu. Oto przepis na napar z Ashwagandhy:
- 1-2 łyżeczki ciętego korzenia zalać 200 ml wrzątku
- zaparzać pod przykryciem przez 10-15 minut
- odcedzić napar
Napar można pić 1-2 razy dziennie. Można ponadto pokusić się o samodzielne przygotowanie nalewki z Ashwagandhy. Do jej przyrządzenia potrzebna jest szklanka suszonego korzenia witanii oraz litr spirytusu 80%.
Posiekany korzeń należy umieścić w szklanym, wysokim naczyniu i zalać alkoholem. Szczelnie zakręcony słój należy odstawić na minimum 4 tygodnie w suchym i zacienionym miejscu. Dobrze jest codziennie potrząsnąć słojem. Po upływie kilku tygodni wystarczy przecedzić nalewkę, po czym przechowywać ją w chłodnym miejscu.
Optymalne dawkowanie to około 40-80 kropli (2-4 ml) od 1 do 3 razy dziennie, najlepiej po rozcieńczeniu w szklance wody.
Przepisy w formacie PDF, idealne do wydruku:
Poniżej znajdują się linki do opracowań naukowych:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8006238/
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6750292/
.jpg)
-min.jpg)
Komentarze0Dodaj komentarz