Cukrzyca - powstrzymaj szlak poliolowy. Skuteczne rośliny i zioła.

Powikłania cukrzycy każdego roku zbierają ogromne żniwo. Można zrobić jednak wiele, aby zredukować ryzyko ich rozwoju. Oczywistą strategią jest utrzymywanie prawidłowego poziomu glukozy we krwi. A dodatkowo warto zadbać o suplementowanie kozieradki, kwercetyny i cynamonowca. Jaka moc kryje się w tych roślinach?

Cukrzyca to choroba, której towarzyszy rozwój licznych powikłań. Wynika to z bardzo niekorzystnego wpływu zbyt wysokiego poziomu glukozy na struktury komórkowe. Zachodzą wówczas zjawiska glikacji, czyli uszkodzenia białek strukturalnych.

Konsekwencją jest nasilenie procesów starzenia organizmu i rozwój wielu powikłań cukrzycy, w tym uszkodzenia naczyń krwionośnych, nefropatii czy zmian zwyrodnieniowych siatkówki oka.

Równie niebezpieczny co glukoza może być sorbitol, powstający w cyklu przemian określanych mianem szlaku poliolowego. O ile o glikacji białek mówi się naprawdę sporo, o tyle kwestia szlaku poliolowego zazwyczaj bywa przemilczana. A to właśnie te dodatkowe przemiany glukozy sieją prawdziwe spustoszenie w organizmie, przyczyniając się m.in. do rozwoju polineuropatii oraz rozwoju stanu zapalnego.

Najpierw przedstawię pokrótce, czym jest szlak poliolowy, gdyż znajomość kaskady przemian glukozy w ramach tego szlaku jest niezbędna do tego, aby zrozumieć kluczową rolę cynamonu, kozieradki i kwercetyny w hamowaniu tych niekorzystnych zjawisk.

W warunkach prawidłowych glukoza poddawana jest działaniu enzymu heksokinazy, co pozwala spożytkować glukozę jako źródło energii. Jednak przy nadmiernej kumulacji glukozy cukier ten podlega działaniu innego enzymu - reduktazy aldolowej.

W efekcie przemian glukozy powstaje sorbitol, kumulujący się w komórkach i prowadzący do ich zniszczenia. I to jest właśnie szlak poliolowy. W jego przebiegu dochodzi do znacznego zubożenia zasobów glutationu, przez co komórki stają się bezbronne wobec stresu oksydacyjnego. A to pociąga za sobą rozwój licznych powikłań cukrzycy.

Pierwszy zalecany schemat działania dotyczy kontrolowania poziomu glukozy na drodze przestrzegania zaleceń dietetycznych oraz regularnego uprawiania sportu. Z kolei druga strategia dotyczy modyfikowania aktywności enzymów uczestniczących w cyklu poliolowym.

Konieczne jest zahamowanie aktywności enzymu reduktazy aldolowej, przekształcającej glukozę w sorbitol. Ponadto dobrze jest zwiększyć aktywność innego enzymu, dehydrogenazy sorbitolowej, która umożliwia sorbitolowi opuszczenie komórek i zapobiega jego szkodliwej kumulacji. I tu na scenie pojawiają się unikatowe związki pochodzenia roślinnego:

• kwercetyna
• kwas cynamonowy
• dihydroaktynidiolidyna

Aby unikać stosowania skomplikowanych nazw, wprowadzę pewne uproszczenie — doskonałym źródłem kwasu cynamonowego jest cynamon, a  dihydroaktynidiolidyny — kozieradka.

W celu zahamowania niekorzystnych zjawisk glikacji białek oraz szlaku poliolowego należy sięgnąć po kwercetynę, kozieradkę i cynamonowiec w odpowiednich proporcjach.

W pierwszej kolejności należy obliczyć optymalną ilość kwercetyny, która pozostaje w ścisłej zależności z wartością glikemii i masą ciała. W tym celu należy skorzystać z następującego wzoru: 

(wartość glikemii na czczo w mg/dl x 4 / 3) + (masa ciała w kg x 3 / 4)

Oto przykład odpowiednich obliczeń dla osoby ważącej 60 kg, której poziom glukozy to 140 mg/dl:

(140 x 4 / 3) + (60 x 3 / 4) = 232 mg kwercetyny

Po obliczeniu zapotrzebowania na kwercetynę przechodzimy do ustalenia dawkowania cynamonowca i kozieradki. Zalecane proporcje to 14 części wagowych kwercetyny, 3 części wagowe cynamonowca oraz 1 część wagowa kozieradki. Wracając do naszego przykładu: 232 mg kwercetyny wymaga suplementowania około 50 mg cynamonowca i 16-17 mg kozieradki. 

Proszę pamiętać o konieczności stosowania ziół o standaryzacji 4:1.