Czerwona koniczyna – zastosowanie i właściwości + przepis na herbatę.
Podobnie jak groszek i fasola, koniczyna czerwona należy do rodziny roślin zwanych roślinami strączkowymi. Koniczyna czerwona zawiera substancje zwane izoflawonami – związki strukturalnie pokrewne/podobne do estrogenu. Jest to roślina wieloletnia, która jest znana nie tylko z estetycznego wyglądu, ale także z bogactwa składników odżywczych i właściwości leczniczych.
Najważniejsze cechy koniczyny czerwonej:
- Naturalnie występuje na łąkach, pastwiskach i nieużytkach na całym świecie. Preferuje żyzną glebę.
- Charakterystyczne trójdzielne liście o owalnym kształcie i lekko ząbkowanych brzegach. Kwiaty tej rośliny są małe, różowofioletowe i mają atrakcyjny zapach.
- Głębokie i rozgałęzione korzenie zapewniają jej odporność na suszę i inne niekorzystne warunki atmosferyczne.
Istnieje kilka badań oceniających korzyści z koniczyny czerwonej w następujących potencjalnych zastosowaniach:
- Objawy menopauzy. Poziom estrogenów spada w okresie przejściowym w okresie menopauzy i uważa się, że estrogenopodobne właściwości izoflawonów mogą pomóc w zmniejszeniu objawów menopauzy, takich jak uderzenia gorąca i nocne poty. W badaniach klinicznych wykazano, że suplementowaniu ekstraktu z czerwonej koniczyny towarzyszyło zmniejszenie częstotliwości epizodów uderzeń gorąca, a także redukcja ich intensywności. Ponadto kobiety zaobserwowały redukcję innych objawów towarzyszących menopauzie, w tym suchości pochwy, zaburzenia snu i pogorszone samopoczucie psychiczne.
- Wzmocnienie kości. Izoflawony zawarte w koniczynie mogą pobudzić aktywność osteoblastów, czyli komórek kościotwórczych. A to przekłada się na profilaktykę osteoporozy, niezwykle istotną dla kobiet w okresie okołomenopauzalnym.
- Zaburzenia lipidogramu. Wyniki sugerują, że ekstrakt z koniczyny czerwonej skutecznie zmniejsza stężenie cholesterolu całkowitego; jednakże zmiany w poziomach HDL-C, LDL-C i trójglicerydów są umiarkowane. Potencjalnie oznacza to, że kobiety przyjmujące koniczynę czerwoną na objawy menopauzy mogą czerpać dodatkowe korzyści ze specyficznego działania rośliny, która koryguje nieprawidłowy poziom cholesterolu.
- Hiperglikemia. Koniczyna czerwona może być skutecznym remedium na zbyt wysoki poziom glukozy we krwi. Wykazano, że codzienna suplementacja ekstraktu z koniczyny czerwonej może przyczynić się do obniżenia wartości glukozy i insuliny na czczo oraz poziomu hemoglobiny glikowanej.
- Stany zapalne. Za sprawą wysokiej zawartości antocyjanów, czerwona koniczyna wykazuje właściwości przeciwzapalne i skutecznie wspomaga walkę organizmu z wolnymi rodnikami. Ponadto może łagodzić dolegliwości bólowe.
- Wspomaganie trawienia. Napary z czerwonej koniczyny mogą wspomagać trawienie.
- Pielęgnacja skóry. Koniczyna może być stosowana zewnętrznie, okłady z odwaru z koniczyny wspomagają gojenie się ran, stłuczeń i oparzeń. Do przygotowania odwaru należy zalać dwie łyżki ziela dwiema szklankami wody i gotować przez 15 minut pod przykryciem, po czym przecedzić i wystudzić. Ponadto roślina ta znajduje zastosowanie w kosmetologii, sprawdza się doskonale w pielęgnacji skóry trądzikowej, dotkniętej stanami zapalnymi.
Tak liczne właściwości prozdrowotne koniczyny wynikają przede wszystkim z wysokiej zawartości izoflawonów, a także innych związków aktywnych: witamin A i E, witamin z grupy B, wapnia, potasu, żelaza, magnezu, antocyjanów, garbników i fenolokwasów.
Przepis na herbatę z czerwonej koniczyny
Składniki:
- 3-4 świeże kwiaty koniczyny
- 2 liście świeżej mięty (opcjonalnie)
- 1 szklanka wrzącej wody
Przygotowanie:
1. Usuwamy łodygę i liście z kwiatów koniczyny.
2. Umieszczamy kwiaty i liście mięty w zaparzaczu do herbaty (lub bezpośrednio w filiżance).
3. Zaparzacz umieszczamy w filiżance i zalewamy koniczynę wrzątkiem.
4. Pozostawiamy do zaparzenia na 5 – 10 minut.
5. Gotowe! Herbata ma naturalną, lekką słodycz — jednak w razie potrzeby, możemy dodać do niej odrobinę miodu.
Pobierz darmowego e-booka ze zdrowymi przepisami:
Oto link do opracowań naukowych:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31883666/
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8069620/
Komentarze0Dodaj komentarz