Witamina D3 z K2MK7 - dlaczego i jak łączyć, jakie proporcje stosować?
Suplementacja witaminy D to jeden z istotnych elementów szeroko pojętej profilaktyki zdrowotnej. Aby suplementacja była jak najbardziej skuteczna, warto połączyć ją z zażywaniem witaminy K2MK7. Jakie są korzyści wynikające z takiej kombinacji i w jakich proporcjach łączyć witaminy D i K?
Paradoks wapnia — na czym polega?
Najczęstszą korzyścią wymienianą w kontekście łącznego stosowania witaminy D oraz K2MK7 jest korzystny wpływ tych związków na gospodarkę wapniową. Wiadomo, że witamina D zwiększa wchłanianie wapnia z układu pokarmowego, ponadto sprzyja prawidłowej mineralizacji kości.
To właśnie kości wraz z nerkami i przytarczycami odgrywają ogromną rolę w regulowaniu poziomu wapnia. Kościec stanowi największy magazyn tego pierwiastka w organizmie i w zależności od zapotrzebowania na wapń może go uwalniać lub absorbować.
Osoby wykazujące zwiększone zapotrzebowanie na wapń chętnie sięgają po suplementy zawierające ten pierwiastek. Jednak ograniczenie się wyłącznie do takiej suplementacji może przynieść więcej szkody niż pożytku. Dlaczego?
Na poziomie komórkowym procesy mineralizacji kości warunkowane są przez liczne enzymy czy białka. Ogromną rolę odgrywa białko osteokalcyna, regulująca procesy wychwytywania wapnia z krwi i wbudowywania go do tkanki kostnej. Aby białko to działało w najbardziej efektywny sposób, konieczny jest udział witaminy K2MK7.
Jedno z badań klinicznych polegało na ocenie poziomu odpowiednio zmodyfikowanej osteokalcyny po zastosowaniu suplementacji duetu witamin D i K. Wyniki badania potwierdziły wzrost poziomu aktywowanej osteokalcyny, czyli postaci białka odpowiedzialnej za włączanie wapnia do kości.
Oznacza to, że sama suplementacja wapnia i witaminy D to za mało. W stanach większego spożycia wapnia wraz z dietą czy suplementami może dojść do odkładania się wapnia w ścianach naczyń krwionośnych. A to prowadzi do zwiększenia ryzyka rozwoju licznych schorzeń układu sercowo-naczyniowego, w tym:
- miażdżycy
- zawału serca
- udaru mózgu
- nadciśnienia
- incydentów zakrzepowo-zatorowych
Zjawisko to określane jest paradoksem wapnia. Wysokiej podaży wapnia może towarzyszyć niewystarczająca mineralizacja kości, a jednocześnie dochodzi do niezwykle niepożądanego zjawiska odkładania wapnia w ścianach naczyń krwionośnych.
Wapń, witamina D oraz witamina K2MK7 określane są mianem trójkąta dla mocnych kości. Tylko taka kombinacja gwarantuje optymalne wykorzystanie wapnia i powstanie depozytów tego pierwiastka dokładnie tam, gdzie są one potrzebne.
Duet D3 i K2MK7 pod lupą naukowców
Studiując literaturę naukową można natrafić na badania oceniające zasadność łącznej suplementacji witamin K2MK7 oraz D3. Wykazano m.in., że niższy stężeniom witamin D i K we krwi towarzyszyło większe ryzyko złamań.
Bardzo ciekawych informacji dostarczyło badanie wykonane na grupie ponad 90 kobiet z osteoporozą pomenopauzalną, które podzielono na 4 grupy: suplementującą tylko witaminę D3, tylko witaminę K2, suplementująca tylko wapń lub stosującą kombinację witamin D3 i K2. Tylko w tej ostatniej grupie wykazano istotny wzrost gęstości mineralnej kości.
Dostępne są ponadto wyniki badań wskazujące na korzystny wpływ duetu K2MK7 i D3 na układ sercowo-naczyniowy. Mowa m.in. o badaniach obserwacyjnych, wskazujących na większą częstość występowania chorób układu krążenia u osób z niskim poziomem witamin D i K we krwi.
Kolejne badanie wskazuje na istotne korzyści wynikające z łącznego suplementowania D i K. Przełożyło się to na brak progresji zwapnienia tętnic.
Jako ciekawostkę wspomnę jeszcze o jednej zaskakującej korzyści, która może być zaskoczeniem dla wielu osób. Otóż suplementowanie witamin D3 i K2 może wpłynąć korzystnie na metabolizm glukozy, a także lipidów. Informacja ta powinna w szczególny sposób zainteresować osoby z cukrzycą czy insulinoopornością.
Jak łączyć witaminy D i K2MK7?
W badaniach klinicznych stosowano rozmaite dawki witamin D3 i K2MK7, różne były także proporcje między tymi witaminami. Brak jest zatem jednoznacznych wytycznych dotyczących tego, jaki powinien być wzajemny stosunek tych witamin podczas ich łącznej suplementacji.
Proponuję stosowanie następującej proporcji witamin:
na każde 1000 IU witaminy D (25 mikrogramów) - od 30 do 40 mikrogramów witaminy K2MK7.
Pozwoli to zachować optymalne proporcje między wspomnianymi witaminami, unikając jednocześnie przyjęcia zbyt wysokich dawek witaminy K2.
Pobierz darmowego e-booka ze zdrowymi przepisami:
Oto linki do opracowań naukowych:
https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC5613455/
https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC11313760/
Komentarze0Dodaj komentarz